ترمیم بتن توسط چسب قیری ماستیک MS330:خرابی بتن ممکن است توسّط علل گوناگونی ایجاد شود. بتن ممکن است در اثر آتش، انبساط سنگدانه‌ها، تأثیرات آب دریا، خوردگی باکتریال، شسته شدن کلسیم، آسیب‌های فیزیکی و آسیب‌های شیمیایی (کربوناسیون، کلریدها، سولفاتها و جریان آب مقطّر) آسیب ببیند. آسیب دیدگی‌های فوق خود می‌توانند مسبّب تشدید در معرض بودن بتن برای خرابی‌های جدید باشند.
واژه “ترمیم بتن” به معنای هر گونه جایگزینی ، بازسازی یا نوسازی موضعی سازه های بتنی می باشد. خرابی بتن با توجه به عوامل جزئی مانند سوراخ کاری های موضعی و هوازدگی های عادی یا آسیب های جدی ناشی از فرسایش آب، بخ زدگی بتن یا فروریختن سازه رخ می دهد. ترمیم بتن باید به عنوان یکی از مراحل قبل از مقاوم سازی با FRP انجام شود.
ترمیم بتن توسط چسب قیری ماستیک MS330
قابل ذکر است که از عوامل اصلی تشکیل یک سیستم مقاوم سازی توانمند با الیاف داشتن سطح مسطح و مستحکم بتن است. سطحی از بتن که استحکام زیادندارد و یا دارای ناهمواری است قابلیت مقاوم سازی با FRP را ندارد و باید در ابتدا به تعمیر و ترمیم سطح پرداخت. در تصویر زیر عضوی بتنی را شاهد هستید که سطح مناسبی برای مقاوم سازی ندارد و باید پیش از مقاوم سازی توسط روش های مناسب مورد ترمیم قرار بگیرد.
علل خرابی بتن سازه ها
خرابی های بتن به طور کلی یا به صورت شیمیائی و یا به صورت فیزیکی می باشند. در ضمن خرابی خطاهای اجرائی را نیز باید به این مجموعه اضافه کرد که عمدتا نقش تسریع در کاهش پایائی خواهند داشت. خلاصه انواع خرابی بتن در زیر ارائه شده است :
- 1) تخریب شیمیایی
- حمله سولفاتها
- حمله کلریدی و خوردگی فولاد
- کربناتی شدن
- واکنش قلیایی سنگدانه ها
- 2) تخریب فیزیکی
- یخ زدگی وذوب متوالی
- فرسایش و سایش
- خلاء زایی
- نفوذ نمک ها در بتن
- حریق
- تاثیر شرایط محیطی
- حمله باکتری ها
- 3) خطاهای اجرایی
- دانه بندی و طرح اختلاط نامناسب بتن
- به کارگیری آب بیش از حد مورد نیاز در مخلوط بتن
- خاک دار بودن شن و ماسه
- تراکم نا مناسب بتن
- عمل آوری نا مناسب بتن
انواع مواد ترمیم کننده بتن بصورت جایگزین بتن تخریب شده عبارتند از :
- الف - بتن یا ملات سیمانی
- ب- بتن یا ملات سیمانی اصلاح شده با پلیمر
- ج – مواد پلیمری ( که در این حالت اقتصادی و فنی نیست )
بنظر میرسد معمولا" بتن یا ملات سیمانی ارجحیت داشته باشد و از نظر خواص مشابهت بیشتری با بتن اصل پایه را فرآهم نماید
بکار گیری سیمان در حد متوسط (معمولا" 375 تا 400 کیلو) از نظر جمع شدگی کاملا" مناسب بنظر میرسد. نسبت آب به سیمان با توجه به موقعیت قطع و محل از نظر خوردگی به حداکثر 4/0 یا 45/0 محدود شود. معمولا" اگر از روش بتن ریزی جایگزین استفاده شود سعی میگردد از اسلامپ بالائی برخوردار باشیم (بیش از 10 سانتی متر). اسلامپ زیاد جمع شدگی نشست خمیری را بوجود می آورد لذا ضمن اینکه تامین نسبت آب به سیمان فوق الذکر مشکل بوده و اسلامپ زیاد نیز با آب قابل تامین نیست همواره نیاز به مواد روان کننده یا فوق روان کننده داریم
برای سهولت در ریختن و تراکم بتن و کاهش نفوذ پذیری آن از حداکثر اندازه سنگدانه نسبتا" کم و بافت دانه بندی ریزتری نسبت به بتن اصلی بهره می گیریم که به ابعاد و حجم منطقه تعمیری و وضعیت میلگردها بستگی دارد .
