انواع عایق حرارتی ساختمان و چگونگی اجرا آن در ساختمان

انواع عایق حرارتی ساختمان و چگونگی اجرا آن در ساختمان :منظور از عایق کاری در کار های ساختمانی بطور عام جلوگیری کردن از نفوذ عامل یا عواملی از خارج به داخل و یا داخل به خارج از ساختمان می باشد . مقصود عایق کردن ساختمان از نفوذ آب و رطوبت است .چنانچه هدف از عایق کاری جلو گیری از نفوذ عوامل دیگری نظیر صوت یا حرارت باشد جمله عایق کاری با پسوند مربوط به کار برده میشود مثل عایق کاری حرارتی و یا عایق کاری صوتی یکی از مشکلات اساسی که در اکثر سازه ها به چشم می خورد مشکل نم و رطوبت می باشد که در بعضی مواقع خسارات جبران ناپذیری را به سازه ها و ساختمان وارد می نماید و یکی از راهکارهای مقابله با آن عایقکاری رطوبتی می باشد. در ایران با توجه به اقلیم و آب و هوا و نیز وجود منابع عظیم نفتی، متداولترین عایق رطوبتی قیر و گونی می باشد که با پیشرفت تکنولوژی این روش جای خود را به عایقهای پیش ساخته داده است.شرکت گوهر ابنیه پایتخت ارائه دهنده انواع عایق های رطوبتی و حرارتی و همچنین عایقکاری قسمت های مختلف ساختمان از جمله پشت بام ، دیوار و غیره میباشد شماره تماس: [phone]

انواع عایق حرارتی ساختمان و چگونگی اجرا آن در ساختمان

ابتدایی‌ترین روش عایقکاری بام، استفاده از کاهگل است که به علت کمی دوام در برابر بارندگی، یخزدگی و فرسایش، امروزه منسوخ گردیده و جز در روستاها و نواحی خشک و کم بارش، معمول و متداول نیست. استفاده از گل نیمچه کاه در آجر فرش بامها نیز در برخی مناطق خشک رایج بوده که هم اکنون از رونق افتاده است. بنابراین چون مورد استفاده‌ای در طرحها ندارند، از ذکر آنها خودداری می‌شود.

ب: عایقکاری با قیر و گونی: معمول‌ترین روش آب‌بندی بامها و سایر قسمتهای ساختمان، استفاده از قیر و گونی است که در استاندارد شماره 1345-211 مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران، تحت عنوان ”عایقکاری ساختمان به وسیله قیر“ جزئیات آن شرح داده شده است. در عایقکاری با قیر و گونی رعایت نکات زیر علاوه بر مراعات مفاد استاندارد 211 الزامی است.

ـ عایقکاری بر روی سطوح مرطوب مجاز نیست، زیرا در غیر این صورت حبابهایی در زیر قشر عایقکاری تشکیل می‌شود که با گرم و سرد شدن هوا و حرکات جزئی اجزای ساختمان و یا وارد شدن ضربه به سطوح عایق، ممکن است دچار پارگی و صدمه گردند.

ـ قیرهای جامد را تا هنگامی که گرم و روانند، باید به مصرف رساند.

ـ عایقکاری در دمای کمتر از 4+ درجه سلسیوس، نباید انجام شود.

ـ قیرهای مورد مصرف را نباید بیش از 177+ درجه سلسیوس گرما داد، زیرا مواد فرار آنها جدا شده و ویژگیهای مطلوب قیر از دست می‌روند...

 

ـ راه رفتن روی سطوح عایقکاری شده و مصالح عایق پیش‌ساخته، باید با احتیاط و با استفاده از کفشهای بدون میخ انجام شود، در صورتی که کفش مخصوص در دسترس نباشد، می‌توان با یک قطعه گونی زیر و روی کفشهای عادی را پوشاند و از آنها استفاده کرد.

ـ مصرف میخ برای محکم کردن لایه‌های عایقکاری، به هیچ وجه مجاز نمی‌باشد.

ـ از افتادن اشیا بر روی سطوح عایقکاری شده، باید جداً جلوگیری نمود.

ـ لایه‌های عایق باید از هر طرف حداقل ده سانتیمتر همدیگر را بپوشانند و با قیر مناسب کاملاً به هم چسبانده شوند. در همپوشانی لایه‌ها باید دقت نمود که لایه‌های رویی در سمتی قرار گیرند که مطابق شیب‌بندی انجام شده، آب از روی آنها به سمت لایه زیری سرازیر گردد.

ـ هنگامی که عایقکاری در بیش از یک لایه انجام می‌شود لایه‌های متوالی عایق، باید عمود بر هم قرار گیرند. هر لایه از عایقکاری پس از تکمیل و پیش از شروع لایه بعدی، باید مورد بازدید و تأیید دستگاه نظارت قرار گیرد. سطوح عایقکاری شده باید در هنگام اجرای کارهای ساختمانی از هر گونه آسیب و رویارویی با عوامل مضر و مصالح خورنده مانند آهک محافظت گردند و چنانچه صدمه‌ای دیده باشند، با دستور و زیر نظر دستگاه نظارت به نحو مطلوب تعمیر و مرمت گردند.

ـ سطوح عایقکاری شده باید پس از تکمیل با لایه محافظی پوشانده شوند.

ایجاد زیرسازی مناسب برای انجام عایقکاری ضروری است.

پس از ایجاد شیب جزئی ] بین (1%) تا (3%)[ با بتن سبک، پوکه و نظایر اینها، باید زیرسازی عایقکاری بام با اندود ماسه سیمان نرم به نسبت 3 : 1 یا با ماسه آسفالت نرم به ضخامت 5/1 تا 2 سانتیمتر انجام شود و سطح آن کاملاً صاف گردد. سطوح زیر عایقکاری باید کاملاً محکم، صاف و تمیز باشند، زیرا جزئی از عایقکاری به شمار می‌روند.

عایقکاری بامهای تخت، تراسها و بالکنها به ترتیب زیر است:

1 - سطح زیرسازی سیمانی یا ماسه آسفالت باید کاملاً تمیز شود.

2 -  یک قشر قیر 70/60 به صورت مذاب و به میزان حدود 2 کیلوگرم در مترمربع به طور یکنواخت بر روی سطوح افقی و قائم بام پخش گردد، به نحوی که این سطوح را کاملاً بپوشاند. مصرف قیر مایع زودگیر RC2 در هوای سرد بهتر از قیر مذاب است.

3 -  یک گونی خشک تمیز بر روی سطح قیراندود پهن نموده و پس از رفع چروک خوردگیهای احتمالی آن را بر روی سطح بام فشار دهند، به قسمی که در همه جا کاملاً به لایه قیر بچسبد.

4 - لایه‌ای از مخلوط هموژن قیر 70/60 و قیر دمیده (برای اقلیمهای معتدل و سرد قیر 25/85 و برای نواحی گرمسیر و نقاط گرم ساختمان قیر 15/90) به حالت مذاب و به اندازه 5/1 کیلوگرم در هر مترمربع به صورت یکنواخت بر روی گونی پخش گردد.

5 - یک لا گونی دیگر با شرایطی که در بند 3 گفته شد، عمود بر لایه زیرین بر روی سطح قیراندود گسترده شود.

6 - چنانچه عایقکاری مطابق نقشه‌ها و مشخصات بیش از 2 لا گونی و سه قشر قیر باشد، لایه‌های بعدی قیر و گونی بر طبق بندهای 3 و 4 اجرا گردند.

7 - قشری از مخلوط قیر مذاب 70/60 و قیر دمیده به نسبت 1 به 2 به میزان 5/1 کیلوگرم در مترمربع بر روی آخرین لایه گونی پخش گردد.

8 - لایه‌های عایق قائم دیوارهای دست‌انداز پیرامون بام، دور محل عبور کانالهای کولر و هواکشها و دودکشها و لوله‌های تأسیسات و مانند اینها را باید حداقل 30 سانتیمتر بالاتر از سطح بام اجرا نموده و به عرض حداقل 10 سانتیمتر به طور افقی روی دیوار برگرداند و لایه محافظ عایق روی آنها را اجرا کرد. برای جلوگیری از تماس لایه‌های عایق قائم با سطوح گرم و دودکشها، باید قبل از عایقکاری دور دودکشها را با یک لایه عایق حرارتی یا مصالح مجوف پوشانده و سپس اقدام به عایقکاری قائم نمود