عایق کاری حرارتی سقف و بام ساختمان: عایق کاری حرارتی بام ساختمان ها ممکن است به سه روش انجام شود که این بستگی به نوع بام دارد: - بام های تخت و یا با شیب کم - بام ها با شیب زیاد که شیب آن ها از زیر سقف نیز دیده می شود. - بام های شیبدار که زیر آن ها سقف دو پوشه با فضای زیر شیروانی وجود دارد.
عایق کاری حرارتی سقف و بام ساختمان
در عایق کاری حرارتی بام های تخت و یا با شیب کم از عایق تخته ای صلب استفاده می شود که این عایق ها به همراه لایه ای نم بند بر روی بام ساختمان اجرا می شوند. عایق کاری حرارتی بام های شیبدار که شیب آن ها از درون ساختمان نیز مشخص است می توان از همین روش استفاده کرد. روش دیگر عایق کاری حرارتی این بام ها استفاده از قطعات صلب عایق حرارتی بین تیرچه ها است، در این حالت فاصله هوایی بین بام‌پوش و عایق به منظور تهویه، پیش‌بینی شده و روی عایق از زیر سقف نیز با مصالحی نظیر تخته گچی یا توری اندود پوشانده می‌شود.در عایق کاری زیرشیروانی ها، عایق جرارتی در سقف کاذب و بین تیرچه های آن اجرا می شود. از انواع عایق های حرارتی مانند عایق های تخته ای، پتویی و فله ای خام می توان در عایق کاری این سقف ها استفاده کرد. چنانچه از لایه نم بند در عایق کاری سقف زیر شیروانی استفاده شود، این لایه باید در زیر و به سمت داخل (طرف گرم) ساختمان نصب شود. عایق حرارتی سقف باید تا روی دیوارهای خارجی امتداد داشته باشد اما باید دقت شود که مسیر عبور دودکشها، کانال های تهویه، لوله های های تاسیسات و از این قبیل مکان ها مسدود نشود. انتهای عایق های حرارتی باید محکم به هم فشرده شوند، بطوری که عایق یکپارچه ای ایجاد شود. در مکان های نصب چراغ سقفی توکار در سقف کاذب، تا فاصله ای 75 سانتیمتری اطراف را نباید عایق کاری حرارتی کرد، زیرا افزایش دمای اطراف چراغ ممکن است باعث ایجاد آتش سوزی شود. محل اطراف چراغ که عایق کاری حرارتی نشده با مصالحی مانند تخته گچی پوشانده می شود و سپس اطراف آن ها عایق کاری حرارتی می شوند. در اطراف دودکش ها نیز باید از موادی برای عایق کاری استفاده کرد که آتش نگیرند.پس از پایان عایق کاری حرارتی سقف و دیوارها باید در محل لبه های افقی و یا مورب و کناره های قائم با قرار دادن تخته های از چوب، تخته لایه ای، فیبر و یا مقوا، عایق حرارتی را در بین تیرچه ها پوشاند، این علاوه بر اینکه باعث محکم شدن و عدم جابجایی عایق حرارتی می شود، بلکه این اطمینان را به وجود می آید که عایق حرارتی مانعی بر سر راه تهویه فضای بالایی سقف کاذب ایجاد نمی کند.
عایق کاری حرارتی در و پنجره ها:پنجره ها و درهای خارجی باید کاملا درز بندی شوند. در مناطق دارای آب و هوای بسیار گرم و یا بسیار سرد که سرمایش و گرمایش خانه ها بسیار پر هزینه است، توصیه می شود از پنجره با شیشه های دو جداره و یا سه جداره استفاده شود. این پنجره ها علاوه بر اینکه مانع از اتلاف حرارت می شوند، به عنوان عایق صوتی نیز عمل می کنند و همزمان باعث ایجاد آسایش حرارت و صوتی می شوند. نصب دو درب ورودی با فاصله مناسب به جای یک درب ورودی نیز توصیه می شود. همچنین در این مناطق آب و هوایی باید سعی کرد که حداقل بازشوها در ساختمان نصب شود.
عایق کاری حرارتی سقف و بام ساختمان
عایق حرارتی دیوار داخلی: از عایق های حرارتی برای ثابت نگه داشتن درجه حرارت داخل ساختمان استفاده می شود. در فصول سرد به گرمایش و در فصول گرم به سرمایش نیاز می باشد. در بعضی ساختمان ها به دلیل استفاده از مصالح نامرغوب بهتر است از عایق های حرارتی استفاده کنید تا در اتلاف انرژی گرمایشی و سرمایشی صرفه جویی شود. در گذشته ساخت و ساز ساختمان ها به صورت سنتی بوده و با ضخامت بالایی ساخته می شد و خود یک عایق عالی برای سرما و گرما بوده اما اکنون برای سبک تر شدن سازه از دیوارهای نازک تر استفاده می کنند و لازم است که از عایق های حرارتی دیوار استفاده شود. عایق حرارتی دیوار داخلی نازک تر از دیوارهای خارجی است چرا که دیوارهای بیرونی نیاز بیشتری به عایق حرارتی دارند تا گرما و سرما را از خود عبور ندهند.
انواع عایق حرارتی برای عایق کاری دیوارها:1. عایقکاری دیوار با استفاده از سازه: در این نوع عایقکاری شما از عایق های حرارتی انعطاف پذیر استفاده می کنید و لازم است عایق حرارتی بر روی یک قالب نصب شود و بعد بر روی آن نمای روی کار را نصب کنید. 2. عایقکاری دیوار بدون استفاده از سازه:در این نوع عایق حرارتی شما نیاز به قالب ندارید و عایق های حرارتی منعطف نمی باشند و شما می توانید بر روی آن، نمای را بدون قالب نصب کنید.
عایق ها به دو دسته اصلی تقسیم شده و روش کار هرکدام از آن ها متفاوت با دیگری می باشد:
عایق هایی که در ساختار آن ها حباب های هوا وجود دارد و موجب کاهش هدایت حرارت می گردد.
عایق هایی که حرارت را بازتاب می نمایند؛ پشت این عایق ها باید حدود 20 میلیمتر فاصله هوایی تعبیه شود.
انتخاب عایق های حرارتی نیازمند به در نظر گرفتن پارامترهایی می باشد. انتخاب نوع عایق محدوده دمای کارکردی آن است. این بدان معناست که برای هر عایق محدوده دمایی خاصی تعریف شده است. در صورت وجود محدوده دمایی خاص عایق بهترین عملکرد را خواهد داشت و خارج از آن محدوده دمایی امکان دارد عایق عملکرد خود را از دست بدهد و یا باعث تغییر شکل آن شود.
از مزایای بهره بری عایق های حرارتی می توان به صرفه جویی در مصرف انرژی، پیشگیری از میعان و یا تبرید روی سطوح سرد، کاهش خطرات و آسیب به تجهیزات و مقابله با آتش سوزی، ضربه و خوردگی، کنترل دمای فرآیند و پروسه، کنترل دمای سطح برای حفاظت و ایمنی، کاهش مصرف منابع طبیعی، کاهش آلودگی محیط زیست و کاهش هزینه های انرژی اشاره نمود.
مصالح عایق حرارتی معمولا از مواد مرکب ساخته و مهیا می شوند. مواد و مصالح عایق حرارتی باید از نظر شکل ظاهری یکنواخت، بدون عیب و عاری از موادی باشد که مورد هجوم حشرات، قارچ ها و دیگر ارگانیزم ها قرار می گیرند.
عایق های حرارتی از لحاظ دمایی، جنس و عملکرد نیز به انواع و اقسام متفاوت دسته بندی می گردند. پشم سنگ، پشم معدنی و پشم شیشه از جمله عایق های حرارتی از لحاظ جنس، عایق همرفتی حرارت، عایق تشعشعی حرارت، عایق حرارتی منعکس کننده و عایق رطوبتی از جمله عایق های حرارتی از لحاظ عملکرد و عایق های گرم، عایق های سرد و عاشق های دما متوسط از لحاظ دمایی می باشند.
