مزایای پوشش قیر مقاوم نفتی در کف تعمیرگاه ها : قیرهای مصرفی در راه سازی عمدتاً دو نوع است. اگر از معدن به دست آید قیر طبیعی یا معدنی و هرگاه از پالایش نفت خام حاصل شود قیر نفتی نام دارد. جسم سیاهی است که از شمار زیادی هیدروکربور ، که به سیستم کولوئیدی در هم شده اند ، درست شده و دارای هیدروکربور‌های گوگرد دار و اکسیژن دار هم هست. با گرما دادن به قیر ، از شلی به سفتی خمیری به شلی و آبکی می‌رود و در روغن‌های معدنی حل می‌شود. قیرهای نفتی سال ها است که به طور گسترده به عنوان پوشش های حفاظتی مورد استفاده قرار می گیرند. این سیستم پوششی از خوردگی جلوگیری نموده و با ترکیب پشم شیشه ، مقاومت مکانیکی را برای جابجایی افزایش می دهد.

مزایای پوشش قیر مقاوم نفتی در کف تعمیرگاه ها

خواص این سیستم پوششی بستگی به ضخامت آن داشته که میانگین ضخامت نهایی پوشش پس از تکمیل بین 6-4mm است و حداقل ضخامت پوشش نیز بر روی درز جوش و یا جوش مارپیچی ممکن است تا 3mm مشروط بر این که نتیجه آزمایش منفذیابی تأیید گردد مجاز می باشد. پوشش های قیری دارای مقاومت الکتریکی خوبی بوده و جریان حفاظت کاتدی نسبتاً کمی نیاز دارد و نیز در مقابل جدایش کاتدی نسبت به دیگر پوشش ها مقاوم تر هستند. قیر چسبنده است و دانه‌های سنگ را به همدیگر می‌چسابند، این است که در ساختن رویه‌های سیاه آسفالتی مصرف می‌شود. آب در قیر نشئت نمی‌کند ، از این رو با آن ساختمان‌ها را آب بندی می‌کنند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.

قیر مقاوم نفتی, عایق قیری کف تعمیرگاه ها

مشخصات کلی قیر مقاوم نفتی :

۱- در مقابل آب و رطوبت نفوذ ناپذیر است.

۲-در برابر اسیدها و بازها مقاوم است.

۳-قابل ارتجاع است.

۴-چسبندگی دارد.

۵-در برخی حلال‎‌ها محلول است.

۶- در مقابل جریانات الکترونیکی عایق است.

۷-بر روی اجسام مختلف فیلم پایدار تشکیل می‎دهد.

۸- رنگ ثابت دارد.

گاهی قیر خاصیت خود را از دست می‌دهد، به طوری که نمی‎توان از آن به خوبی استفاده کرد. از جمله در مواردی که در حرارت زیاد تجزیه شده و به زغال با اشتعال تبدیل می‌شود، در محیط مرطوب و آلوده به خاک نرم ویژگی چسبندگی ندارد و یا در برابر فشار و حلال‌ها تغییر شکل دهد. قیر نفتی از پالودن نفت خام در گرمای زیاد و زمان خیلی کوتاه ساخته می‌شود. قیر نفتی خالص یا بیتوم ، در گرمای زیاد و زمان خیلی کوتاه ساخته می‌شود. قیر مقاوم نفتی خالص یا بیتوم ، در گرمای زیاد آبکی است ، با کم شدن گرما ، کند روان ، خمیری سفت و شخ می‌شود. به قیر نباید زیاد گرما داد که روغن های معدنی آن  کم و بیش بپرند و خشک گردد و چسبندگی آن را گم کند .