فروش قیر امولسیون جهت عایق کاری و آب بندی انواع سطوح : امروزه دو روش متداول برای تهیه قیر امولسیون موجود است. در روش اول که به روش مخلوط کن سریع موسوم می باشد بعد از آنکه قیر مورد نظر تا حدود ۱۰۰ درجه سانتی گراد گرم شد به طور همزمان با جریان آبی که حاوی مقدار کمی از یک ملح قلیایی می باشد به درون محفظه ای وارد می شود. در این محفظه قیر مذاب و آب به کمک پروانه ای که در درون محفظه قرار دارند و با سرعت زیادی می چرخد با هم مخلوط می شوند. قیر امولسیون ساز در این روش در اثر فعل و انفعالات شیمیایی که بین ملح قلیایی موجود در آب و مواد اسیدی موجود در قیر صورت میگیرد به وجود می آید. کیفیت قیر امولسیون که با روش مخلوط کن سریع تهیه می گردد بستگی زیادی به جنس و ترکیبات شیمیایی قیر اولیه دارد. اندازه گلبول های قیر امولسیون به دست آمده در این روش بین ۱ تا ۱۰ میکرون بوده و قیر امولسیون حاصل در مقایسه با روش دیگر کاملا یکنواخت نمی باشد.
فروش قیر امولسیون جهت عایق کاری و آب بندی انواع سطوح
مقدار ماده امولسیون ساز بسیار کم و در حدود ۰٫۳ تا ۰٫۵ درصد وزن قیر می‌باشد. مقدار آب مصرفی این نوع قیر در حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد وزن قیر می‌باشد. ماده امولسیون‌ساز معمولاً یک نمک قلیایی اسیدهای آلی یا نمک آمونیم است که باعث باردار شدن ذرات قیر می‌شود. به این ترتیب ذرات قیر در اثر بار القایی یکدیگر را دفع می‌کنند و به صورت کره‌هایی با قطر یک‌صدم تا یک‌هزارم میلی‌متر در آب شناور می‌شوند. استفاده از این نوع قیر، باعث کاهش آلایندگی محیط زیست می‌شود. چون از نفت یا حلال‌های قابل اشتعال استفاده نمی‌شود، خطر اشتعال در حین حمل و نقل قیر کاهش می‌یابد. از قیر امولسیونی برای آسفالت سرد در محیط‌های مرطوب یا برای عایق کاری استفاده می‌شود که در این صورت باید دوباره به آن آب اضافه کرد و محتوای آن را به حدود ۶۵ درصد رساند. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.
قیر امولسیون کرج, کاربرد امولسیون های قیری
امولسیون ها به لحاظ نوع فاز معلق به دو دسته آب در روغن و روغن در آب تقسیم می شوند. در امولسیون ها به روش های مختلف میتوان مشخص نمود که کدام فاز پیوسته و کدام فاز غیرپیوسته است. جهت تعادل دو فاز داخلی و خارجی در امولسیون و یا به عبارت دیگر برای ساخت امولسیون و حفظ ثبات این دو فاز به صورت معلق، موادی به مخلوط دو مایع افزوده می شود که امولسیون ساز یا امولسیفایر نامیده می شود. در بعضی موارد لازم است که پایداری امولسیون را افزایش داد به این منظور ماده دیگری به نام پایدار کننده به امولسیون اضافه می گردد.
