نحوه اجرای قیر پلیمری لایه محافظتی بام : قیر پلیمری یکی از مؤثرترین گزینهها برای ایجاد لایه محافظتی روی بام است. این ماده به دلیل ترکیب شدن با پلیمرهای خاص، عملکردی بسیار بهتر از قیرهای معمولی دارد و میتواند به عنوان یک پوشش مقاوم در برابر آب، نور خورشید، تغییرات دمایی و آسیبهای فیزیکی عمل کند. اجرای قیر پلیمری بهعنوان لایه نهایی محافظتی، باعث افزایش دوام و کاهش هزینههای نگهداری پشتبام میشود.
نحوه اجرای قیر پلیمری لایه محافظتی بام
از نکات مهم در اجرای قیر پلیمری روی بام شرایط جوی مناسب که اجرای قیر پلیمری باید در هوای خشک و دمای بین ۵ تا ۳۵ درجه سانتیگراد انجام شود. جلوگیری از ورود آب تا زمان خشک شدن کامل، نباید آب روی سطح اجرا شده ریخته شود. عدم راه رفتن روی سطح تازه اجرا شده برای جلوگیری از آسیب به لایه محافظ، باید تا زمان خشک شدن کامل از راه رفتن روی آن خودداری شود. بازرسی و نگهداری دورهای که برای افزایش عمر مفید، بهتر است هر چند سال یک بار سطح پشت بام بررسی و در صورت نیاز ترمیم شود. ههمچنین استفاده از قیر پلیمری به عنوان لایه محافظتی روی بام باعث افزایش مقاومت پشتبام در برابر شرایط جوی، کاهش هزینههای تعمیر و نگهداری و افزایش عمر مفید ساختمان میشود. این روش یکی از مطمئنترین و اقتصادیترین گزینهها برای عایقکاری و محافظت از پشتبام در برابر عوامل محیطی مختلف است.
مراحل اجرای قیر پلیمری به عنوان لایه محافظتی روی بام :
۱. آمادهسازی سطح پشتبام
- تمیز کردن سطح از گرد و غبار، آلودگی و چربی
- ترمیم ترکها و درزهای احتمالی
- اطمینان از خشک بودن سطح قبل از اجرا
۲. اعمال پرایمر (آستر قیری)
- برای بهبود چسبندگی، یک لایه آستر قیری روی سطح اجرا میشود.
- این آستر باید کاملاً خشک شود تا مراحل بعدی قابل اجرا باشد.
۳. پخش قیر پلیمری روی بام
- قیر پلیمری با حرارتدهی مناسب آماده شده و به کمک کاردک، غلطک یا دستگاه مخصوص روی بام پخش میشود.
- ضخامت لایه بسته به نیاز بین ۳ تا ۵ میلیمتر متغیر است. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس حاصل نمایید.
قیر پلیمری, عایق های امولسیونی قیری
۴. اجرای لایه محافظ نهایی
- برای افزایش دوام، روی قیر پلیمری ممکن است از یک لایه سنگریزه، پوشش آلومینیومی یا رنگهای مقاوم در برابر اشعه UV استفاده شود.
- این لایه محافظ، طول عمر عایق را افزایش داده و از آسیبهای محیطی جلوگیری می کند.
در سالهای اخیر به وضوح ثابت شده است که قیرهای معمولی دیگر نمیتوانند پاسخگوی نیازهای صنعتی جوامع مختلف باشند و این باعث شده است که امروزه قیرها با مواد مختلفی مخلوط و بهینه شوند. برای حل مشکلاتی مانند ایجاد فاصلههای زیاد بین دانههای قیر از روش پلیمری کردن آن استفاده میشود.