موارد کاربرد عایق های امولسیونی قیری در ساختمان : عایق امولسیونی قیری نوعی پوشش محافظتی برای جلوگیری از نفوذ املاح و یون‌های مخرب شیمیایی موجود در خاک روی مقاطع بتنی که پیش از دفن شدن اجرا می‌شود. پس از خشک شدن، الاستیسیته زیاد و چسبندگی قابل توجهی به سطح دارد. عایق امولسیونی قیری یا پوشش امولسیونی، مایعی ویسکوز به‌صورت امولسیون است که به‌صورت خالص و یا ترکیب با آب روی سطح اجرا می‌شود. وظیفه اصلی عایق امولسیونی جلوگیری از نفوذ املاح و یون‌های مخرب شیمیایی داخل خاک به بتن است. در اصل بهترین عایق برای مقاطع بتنی مانند فونداسیون که بخشی از آنها در خاک مدفون خواهند شد، است.
موارد کاربرد عایق های امولسیونی قیری در ساختمان
عایق امولسیونی یا پوشش امولسیونی چسبندگی ایده آلی به سطوح دارد و پس از خشک شدن نیز دارای الاستیسیته زیاد خواهد بود. محافظت از سطوح بتنی و فلزی در برابر یون‌های مخرب موجود در خاک برای فونداسیون، دیوار حائل، زیرزمین، تونل و … به‌راحتی توسط عایق امولسیونی قیری یا پوشش امولسیونی قابل‌اجرا است. از دیگر کاربردهای عایق امولسیونی به‌عنوان عایق بام است، همچنین جهت ممانعت از تبخیر سریع آب بتن در حالت خمیری و درنتیجه جلوگیری از ترک خوردن آن نیز کاربرد دارد.
موارد کاربرد پرایمر امولسیونی (قیری) چیست؟
- مناسب جهت محافظت از بتن های مدفون و نیمه مدفون در خاک مناسب برای عایق کاری دیوارها و سقف ها
- مناسب برای عایقکاری سطوح خارجی استخرها و مخازن آب
- مناسب برای عایقکاری سطوح خارجی تصفیه خانه ها
- قابلیت عایقکاری دیواره های خارجی سیلوهای نگهداری آرد و گندم
- مناسب جهت پوشش دهی لوله های سیمانی یا فلزی
- ایجاد لایه محافظ در برابر بخار
- استفاده به عنوان آسفالت سرد در صورت اختلاط با ماسه مناسب جدول مشخصات فیزیکی و شیمیایی پرایمر امولسیونی. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره 09121754110 تماس نمایید.
عایق قیری چسبی, انواع عایق رطوبتی
عایق رطوبتی قیری در کنار خاصیت آب گریز بودن خود، دارای مقاومت شیمیایی ذاتی و کاملاً با دوام هستند و از طرفی بخوبی می توانند در برابر اشعه ماوراء بنفش UV ساختار و انسجام خود را حفظ کنند. زمانی که این مواد با سایر پلیمرهای رنگی مخلوط می شوند عملاً به یک عایق رطوبتی همه کاره تبدیل می شوند که سبب می شود در کاربردهای روی زمین و حتی زیر زمین نیز سطوح را از هرگونه خوردگی و فرسایش ناشی از رطوبت حفظ کنند.
